ظروف چدنی ،مسی، آلومینیومی .....

لینک دانلود کل8 صفحه مطلب و تصاویر

همه ظرف‌های موجود در بازار معایب و محاسنی دارند و شاید بتوان گفت جمع‌آوری یک نوع ظرف در آشپزخانه کار صحیحی نباشد.کارشناسان، تب خرید ظروف تفلونی، چدنی یا هر ظرف دیگری را که مطابق مد و کلاس یک سال قیمت نجومی پیدا کرده، به نفع مشتری‌ها نمی‌دانند.در سال‌های اخیر پس از تبلیغات منفی فراوان علیه ظرف‌های رویی، ورود آنها به منازل کمتر شد اما از آنجا که برای پخت و پز به یک جایگزین نیاز بود، چدن و تفلون با انواع و اقسام مارک‌های ایرانی و خارجی و با کیفیت‌های متفاوت راهی منازل شدند.

در سال 1938 پلانک در شرکت دوپونت آمریکا ماده‌ای پلی مری به نام پلی تترافلوئوراتیلن را کشف و با نام تجاری تفلون معرفی شد.نوعی پوشش نچسب که عایق الکتریسیته بود و هم مقاومت حرارتی بالا و هم مقاومت شیمیایی خوبی در مقابل اسیدها و بازها داشت.از آنجا که در میان تمامی پوشش‌های موجود، تفلون از بالاترین ضریب نچسبی برخورداربوده و هست از آن در تولید ظروف استفاده شد.هرچند که این موضوع مهم است اما برای پخت و پز کافی نیست.از آن زمان تاکنون بحث‌های زیادی مطرح شد.آیا مواد تفلونی عوارضی برای بشر دارند؟ به‌علاوه، از موضوعات بحث بر انگیز وجود فلز کادمیوم در ظروف تفلونی است.معمولا در تهیه ظروف تفلون از کادمیوم استفاده می‌شود که از فلزات سنگین است، به ویژه در ظروفی که استاندارد نباشند، میزان این فلز بیشتر است.این ماده به مرور وارد غذا می‌شود و احتمال سرطان، کوتاهی قد و ضایعات پوستی را افزایش می‌دهد؛ همچنین در سنتز هموگلوبین دخالت می‌کند و کم‌خونی را به همراه دارد. در رابطه با استفاده مجدد از ظروف تفلونی که دچار آسیب شده‌اند وخراش‌هایی در ظرف در اثر شستشو یا کشیدن قاشق یا غیره ایجاد می‌شود  احتمال ورود کادمیوم به بدن از طریق ظروف تفلونی که هنگام پخت و پز آسیب دیده‌اند، بیشتر است بنابراین تاکید می‌شود از ظروفی که کاملا سالم هستند، استفاده شود.....